Ga naar de inhoud

Solidariteit - Amsterdam 2024

Verslag samenwerking met vakbonden

Voorstellingsrondje: verschillende ervaringen, deels van kaderleden van FNV en andere actieve vakbondsleden, deels van anarchistische actievoerders en anarchosyndicalisten, deels van ZZP-ers.

Een voorbeeld van samenwerking is het optreden van de Vrije Bond met andere anarchisten als blok met de vakbondsacties in Genk. Uitvoerig is men ingegaan op de actie in Genk. De Belgische bonden hebben daar een actievere stakingservaringi De demonstratie van 11 november bestond niet alleen uit arbeiders, maar ook uit vrouwen en kinderen, mensen van de wijk, padvinders, fanfares, wat op een bredere betrokkenheid wijst. De actie gaat door± de arbeiders hebben de poort gesloten en `gijzelen` de machines en het materieel waarmee auto´s gemaakt moeten worden. Voor overname in zelfbeheer is er geen kans, omdat de toeleveringsbedrijven het bedrijf zullen boycotten. Tijdens deze 2Dh5-zitting is de toegang nog steeds geblokkeerd.. De conclusie van de ervaring in Fort Genk is dat wij zelf de dingen in handen moeten nemen en het niet aan de leiding van de vakbonden moeten overlaten.
Ook de vakbondskaderleden betogen: dit is beter dan de parolen van het kader, dat compromissen sluit en instemt met crisismaatregelen is de bedrijfsactie van binnenuit. Zij betogen dat dit binnen het kader van de vakbond kan, mits men zich sterk maakt tegenover de leiding. Men moet proberen “dingen van onderop te doen”, door organisatievormen “door de schotjes heen”, het zoeken van bondgenoten en het bezoek aan een vakbondscafé.
Dit werk van ‘bedrijfsledengroepen´ is vanaf 1980 afgenomen: de vakbonden zijn faciliterende “sociale ANWB”-organisaties geworden. Bovendien heeft het traditionele kader geen antwoord op het toenemende ‘flexwerk”, waardoor er geen binding is met collega’s in het bedrijf. De kaderleden zeggen dat zij hun organisatie en tactiek moeten aanpassen omdat “het kapitalistische systeem nu eenmaal zo is” en de organisatie daarop moet worden afgestemd.
De ASB wijst de vakbonden af, omdat de kaders reformistisch zijn en het niet alleen om de problemen van de huidige situatie gaat. maar om verandering van de gehele maatschappij. Net de leiding, maar de organisatie vanaf de basisactie moet de richting geven. Hij stelt dat een goede bond zich los moet maken van “de politiek” en zich niet moet onderwerpen als “het parlement gesproken heeft”. Alleen met beginselen als directe actie, wederzijdse hulp en groepen die zichzelf weten op te heffen als de socialistische maatschappij daar is kan men een betere samenleving bereiken
De zitting verzandt in een discussie over deze tegenstellingen.