Bewegingsgeschiedenis: Acties tegen Shell in de jaren 80 en 90

In de jaren 1980 werd er fel en inventief actie gevoerd tegen multinationals in Nederland die betrokken waren bij het in standhouden van het apartheidssysteem in Zuid- Afrika. Aanvankelijk waren de acties gericht tegen een breed scala aan bedrijven en instellingen. Maar na enige tijd werden ze vooral gericht tegen de grootste en meest gemene: Royal Dutch Shell.

De Verenigde Naties hadden immers een olie-embargo tegen Zuid Afrika ingesteld, en Shell was medeplichtig aan de ontduiking daarvan. Met een breed palet aan middelen werd Shell onder vuur genomen. Van brandstichting tot bezettingen en keurige picketlines en vooral: het doorsnijden van slangen bij het pompstation werd daarbij ingezet. In vijf jaar tijd werden er honderden acties tegen het bedrijf uitgevoerd. Het honderdste ‘gepunkte’ tankstation werd dan ook door actievoerders gevierd door het vol met slingers en ballonnen te hangen... In 1990 begon het definitieve einde van het apartheidssysteem duidelijk in te zetten en werden Nelson Mandela en andere politieke gevangenen vrijgelaten. Daarmee kwamen ook een einde aan de anti-Shell-acties in Nederland (en buurlanden, die mee waren gaan doen).

Maar hoe zag die campagne er toen uit? Hoe lukte het om half Nederland op de been te krijgen om risicovolle directe acties te ondernemen? En wat was het resultaat van al die acties? Zijn er nog wijze lessen uit te putten voor de huidige acties tegen Shell vanwege het klimaat?